ในโลกปัจจุบันที่มีการแข่งขันกันสูง แก่งแย่งชิงดีชิงเด่นกันจนไม่นึกถึงสายใยของความเป็นมนุษย์ที่ร้อยโยงเชื่อมต่อกัน หลายต่อหลายคนพยายามหลีกหนีกับสิ่งนี้ พร้อมกับหาทางเดินหรือทางเลือกอื่นที่จะไม่ต้องเผชิญกับความแปรปรวนของกระแสโลก สิ่งที่เจริญก้าวล้ำหน้า ไม่ว่าจะเป็นทางด้านเทคโนโลยี ด้านวัตถุ หรืออื่นๆ เราไม่อาจปฏิเสธได้ แต่สิ่งที่สำคัญกว่านั้นคือด้านจิตใจ ด้านที่มีเลือดเนื้อเชื้อไขซึ่งไม่อาจมีอะไรมาทดแทนได้ เราจึงต้องพัฒนาทางด้านจิตใจไปพร้อมๆกันด้วย จงอย่าลืมว่านิยามของคำว่ามนุษย์คือ"สัตว์ผู้ประเสริฐ"

                       ครั้งนี้ผมมีบทสัมภาษณ์ของผู้เป็นแม่คนหนึ่ง ที่ต้องปรับตัวกับการเลี้ยงดูลูกที่อยู่ในยุคของการรีบเร่ง(ไม่รู้ว่าจะเร่งไปไหน เร่งให้โต เร่งให้เรียน ) ครอบครัวนี้มีคุณพ่อชื่อ วิสิทธ์ แววเพ็ชร คุณแม่ชื่อ สุชาดา แววเพ็ชร และที่ขาดไม่ได้คือ ลูกชาย น้องต้นกล้า มีชื่อจริงว่า ดช.ศุภศิษฎ์ แววเพ็ชร แต่วันนี้เราจะขอพูดคุยกับคุณแม่สุชาดาก่อน ในที่นี้จะขอเรียกว่าคุณผึ้ง ซึ่งเป็นชื่อเล่นของเขา เชิญพบกับบทสนทนาที่ครอบครัวในยุคนี้ควรจะฟังไว้ เผื่ออาจจะเป็นประโยชน์บ้างไม่มากก็น้อย

ครูแมว           อะไรที่ทำให้คุณผึ้งรู้สึกว่า ต้นกล้าต้องเล่นดนตรี

คุณผึ้ง            คือเริ่มต้นจากตัวผึ้งเองได้ทำงานในโรงเรียนดนตรี(ยามาฮ่า สุขุมวิท)ค่ะ แล้วได้คุยกับผู้ปกครองจำนวนเยอะมาก ซึ่งบางคนก็เป็นหมอบ้าง พวกนี้เขาชอบให้ลูกได้เรียนดนตรีเพราะ

                        ช่วยเรื่องฝึกสมาธิและก็ใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์ ตอนนั้นก็คิดแค่นั้นค่ะ

ครูแมว           ตอนนั้นประมาณกี่ขวบแล้วครับ

คุณผึ้ง            ประมาณสองขวบครึ่งค่ะ

ครูแมว           ถือว่าเร็วนะ

คุณผึ้ง            ค่ะ

ครูแมว           วิชาแรกที่ต้นกล้าเรียนคืออะไรครับ

คุณผึ้ง            เปียโนค่ะ แต่เป็นการเรียนเดี่ยวเพียงแค่15นาทีค่ะ ครูเขาจะให้กดลงไปบนคีย์แล้วก็ร้องไปด้วย เหมือนกับให้คุ้นเคยมากกว่าค่ะ เป็นการฝึกให้นั่งเก้าอี้ให้เป็นด้วยค่ะ เพราะตอนนั้น

                        ยังนั่งเก้าอี้ไม่เป็น ด้วยเพราะเขายังเล็กมาก

                        

ครูแมว            คิดว่าตัวเองมองลูกแบบไหน ระหว่างฉลาดทางอารมณ์(emotional quotient)กับฉลาดทางสติปัญญา(intelligence quotient)

คุณผึ้ง             ก็จะให้ความสนใจกับeqตั้งแต่เริ่มแรกเลยค่ะ เราเลี้ยงเขามาด้วยจากการอ่านหนังสือ คุยกับผู้ปกครองที่มีความรู้ ก็ส่วนใหญ่คุณแม่สมัยนี้จะให้ความสำคัญกับเรื่องนี้ค่ะ

ครูแมว             แล้วคิดยังไงกับเด็กที่เขาเรียนพิเศษ(วิชาการ)กันเยอะๆ 

คุณผึ้ง             สงสารเด็กค่ะ (หัวเราะ) พ่อแม่เขาคงอยากให้ลูกมีไอคิวที่ดี คือพร้อมกว่าคนอื่น มันเหมือนเป็นการแข่งขันและเดี๋ยวนี้เด็กเริ่มเรียนพิเศษกันเร็วมากค่ะ

ครูแมว             แบ่งเวลาให้ต้นกล้าฝึกซ้อมอย่างไร เพราะเห็นเขาเรียนหลายวิชามาก มีกี่วิชาครับ

คุณผึ้ง              7วิชาค่ะ ก็มีกลอง กีตาร์โฟล์ค กีตาร์ไฟฟ้า เปียโน แซกโซโฟน ไวโอลินและก็ร้องเพลง สำหรับการแบ่งเวลา ก็ใช้หลังจากกลับจากโรงเรียนค่ะ คือเลิกเรียนก็ไม่ได้รีบกลับนะคะ 

                          จะให้แกเล่นที่โรงเรียนให้พอใจเลย เต็มที่เลย แล้วพอกลับมาบ้านด้วยความที่เขาเป็นคนนอนดึกตั้งแต่เด็กๆ คือเขาจะมีพลังงานสูงก็เลยมีเวลาซ้อมดนตรีเยอะ โดยที่ให้เขา

                          เลือกซ้อมวันละ3อย่าง ให้เลือกเองแล้วก็จะซ้อมอะไร มีไฟอยากจะเล่นอะไร คือผึ้งจะไม่พยายามไปเลือกให้เขา 3วิชาก็ใช้เวลาประมาณ2ชม.ได้ เขาก็ซ้อมของเขาไปค่ะ

ครูแมว             ถ้าต้นกล้าโตขึ้นยังอยากให้เขาได้ใช้วิชาดนตรีไปทางไหน

คุณผึ้ง              คือไม่ได้หวังให้เขาเป็นนักดนตรีเลยนะคะ แต่ทุกวันนี้ที่ได้เลยคือ การแบ่งเวลา ความรับผิดชอบ ที่รู้สึกว่าได้มากกว่าคนอื่นก็คือความรับผิดชอบ คือรู้ว่าเวลาเหล่านี้ต้องทำอะไร

                         เช่นเขาจะต้องรู้เลยว่าต้องทำการบ้านให้เสร็จมาจากที่โรงเรียนแล้วเขาจะไปเล่นได้ โดยที่เราไม่ต้องจ้ำจี้จ้ำไชเลย และเขาจะไม่เคยลืมการบ้านเลยสักครั้ง

ครูแมว             ได้ข่าวว่าเคยพาต้นกล้าไปแสดงตามที่ต่างๆเช่นการเปิดหมวกหรือการประกวดตามเวทีต่างๆ ได้อะไรจากสิ่งเหล่านี้

คุณผึ้ง              คือต้นกล้าเนี่ย พื้นฐานเลย เป็นเด็กที่กล้าแสดงออกอยู่แล้ว แต่เขาก็ไม่ชอบที่จะเล่นให้แม่ดูหรือกับคนดูหน้าเดิมๆ แต่ถ้าเป็นคนดูที่มีจำนวนมาก เขาจะยิ่งมีไฟในการเล่นดนตรี 

                          เขาเป็นนักดนตรีที่ชอบentertainerอะค่ะ ยิ่งถ้ามีผู้ปกครองเข้ามาถามมาคุย ว่าเรียนอะไรที่ไหนอย่างไร เขาจะรู้สึกภูมิใจค่ะ สมัยก่อนจะไม่รู้จักการรอคอยแต่พอมารอการประกวด                             เขาจะต้องรอ5-6ชั่วโมง แต่เป็นสิ่งที่เขาชอบเขาเลยรอและทนได้ และเวลาร่วมงานกับผู้ใหญ่ก็ต้องรู้จักฟังเป็นด้วย อย่างเวลาอยู่กับแม่เขาอาจจะไม่ค่อยฟังเราเท่าไหร่ แต่พอ

                          ไปอยู่กับผู้ใหญ่คนอื่นที่เป็นการทำงานจริงๆเช่นบนเวที ในสตูดิโอ เขาจะใส่ใจและสนใจอย่างมาก

ครูแมว              คิดว่าแนวทางที่คุณผึ้งได้วางไว้ให้กับลูกแตกต่างหรือเหมือนกับพ่อแม่คนอื่นยังไง

คุณผึ้ง               อืม  แตกต่างมั๊ย คือจะไม่ค่อยได้กำหนดให้เขามากกว่าค่ะ เหมือนตัวเองเป็นคนที่คล้อยตามลูก ดูความเหมาะสมของแต่ละช่วงวัย คือช่วงนี้เขาเป็นแบบนี้เราก็จะอ่อนลงในบาง

                          เรื่อง เพื่อที่จะให้เขาได้ทำตามเรานะ แต่ทำแบบมีความสุข ไม่ค่อยได้วางแผนระยะไกล คือคุยกันระยะใกล้ๆค่ะ

ครูแมว              พ่อแม่ในยุคนี้ควรให้เวลาลูกอย่างไร

คุณผึ้ง               เวลาสำคัญมากค่ะ สำคัญมากกว่าอะไรใดๆเลยค่ะ เพราะว่าเขาจะให้ความรู้สึกไว้วางใจกับเราในทุกๆเรื่อง มีอะไรเขาก็จะเล่าให้เราฟัง แล้วเขาจะรู้สึกว่าพ่อกับแม่เนี่ยเป็นคนที่

                          เขาคุยได้เพราะเราจะอยู่เคียงข้างเขา เขามีอะไรก็จะบอกเรา อย่างเวลาซ้อมดนตรีถึงผึ้งจะเล่นดนตรีไม่เป็น แต่เราได้มองตาเขาด้วยความรู้สึกใส่ใจเขา ถ้าจะให้เขาซ้อมแล้ว

                          เราเดินไปไหนเขาก็จะไม่ซ้อมนะคะ เขาอยากให้เราอยู่ใกล้ๆ คอยพูดคอยชมว่าเออดีขึ้นนะ ท่อนนี้เมื่ออาทิตย์ที่แล้วหนูยังเล่นไม่ได้เลย แต่ทำไมวันนี้เล่นได้แล้ว คือแค่นี้เขา

                          ก็จะรู้สึกว่าเราอยู่กับเขาตลอด ถึงได้บอกว่าทำไมบางบ้านไม่ใส่ใจในเรื่องการซ้อมของเด็ก แค่เรานั่งปรบมือ เคาะจังหวะเป็นเพื่อนก็ถือว่าเป็นเรื่องที่ดีแล้วค่ะ

ครูแมว              เครื่องดนตรีชิ้นไหนที่ต้นกล้าถนัดมากที่สุด

คุณผึ้ง               กีต้าร์ค่ะ คือดูกลมกลืนไปกับตัวเขามากค่ะ หยิบปุ๊บเล่นปั๊บเลยค่ะ 

ครูแมว              ถ้ามีคะแนนเต็มสิบ จะให้คะแนนตัวเองในการเลี้ยงดูลูกเท่าไหร่

คุณผึ้ง               ให้7แล้วกันค่ะ (หัวเราะชอบใจ) ก็ยังไม่เพอเฟคอะค่ะ 

ครูแมว              คาดหวังกับการเรียนดนตรีของต้นกล้าแค่ไหน

คุณผึ้ง               ให้เขามีความสุขค่ะ สำคัญเลยค่ะ คาดหวังแค่นี้เลยค่ะ ไปประกวดอะไรที่ไหนไม่เคยสนใจว่าจะได้รางวัลอะไร ขึ้นไปแล้ว ลงมาแล้วเขามีความสุข แค่นี้เลยค่ะ

ครูแมว               คำจำกัดความว่า"คุณแม่ทางเลือก"

คุณผึ้ง                คือทางเลือกมันเยอะนะคะ คือเหมือนกับว่าเราไม่ต้องไปมีpatternเหมือนคนอื่นเขา หรือที่สังคมส่วนใหญ่เป็น เรามีทางเลือกเพื่อให้ลูกเราไม่ใช่เลือกเพื่อตัวเราเอง คือเลือกตาม

                           ที่ลูกเราถนัด เขาอยากที่จะเป็นแล้วเราก็แค่ชี้นำ และเราก็ร่วมทางไปกับเขา ส่วนจะสำเร็จหรือไม่ก็ว่ากันไป

ครูแมว               ต้นกล้าซนไหมครับ

คุณผึ้ง                ซนมากค่ะ ซนมาก เพราะวิธีการเลี้ยงด้วยค่ะ ให้ใช้อิสระในการคิด

ครูแมว               ตอนนี้ต้นกล้าอยู่โรงเรียนอะไรครับ

คุณผึ้ง                ไทยคริสเตียนค่ะ เป็นโรงเรียน3ภาษาค่ะ มีภาษาไทย จีนและอังกฤษ แต่ที่เขาได้มาเยอะมากก็คงเป็นที่ตอนเรียนอนุบาลอยู่ที่เกษมพิทยา เพราะเป็นโรงเรียนทางเลือก เพราะ

                           เด็กจะมีความสุข ไม่เน้นเรื่องอ่านเขียน เล่นเกลือกกลิ้งอยู่กับพื้น เด็กอยากจะเรียนอะไรในเทอมหนึ่งก็จะมี2โปรเจค แล้วก็โหวตกันจะทำให้เด็กได้มีกระบวนการคิดที่รู้ว่ามันเกิด

                           จากอะไร แล้วต่อไปจะเป็นยังไง แล้วจึงสรุป เช่นเขาเห็นกีต้าร์เขาจะถามว่าทำมาจากไม้อะไร เวลาเรียนในห้องก็จะมีการรับฟังความคิดเห็นของคนอื่นด้วยค่ะ

ครูแมว               ให้ลูกใช้เทคโนโลยีสมัยใหม่อย่างไร

คุณผึ้ง                ให้ใช้แต่ต้องแบ่งเวลาค่ะ ทำทุกอย่างให้เสร็จก่อน และมีเวลาจำกัด เราต้องมั่นคงกับคำพูด เวลาหยุดคือต้องหยุด ถ้าเขาจะดื้อเราก็ใช้วิธีทำโทษคือไม่ให้เล่นเลย

ครูแมว                มีคำแนะนำสำหรับเด็กที่มีสมาธิสั้นให้กับผู้ปกครองอื่นๆไหมครับ

คุณผึ้ง                 สมาธิสั้น เด็กเป็นเยอะมากค่ะ พ่อแม่ก็พาไปหาหมอ แต่ผึ้งคิดว่าเด็กเป็นอย่างนี้ ส่วนหนึ่งน่าจะมาจากพ่อแม่เด็ก คือปล่อยให้เขาเล่นเกมหรืออยู่กับตัวเองคนเดียว ก็จะยิ่งเป็น

                            มากขึ้น ยิ่งถ้าเด็กคนนั้นเป็นมาก่อนแล้วด้วยยิ่งเพิ่มมากขึ้นเข้าไปอีก ดนตรีกับกีฬาค่ะสำคัญมาก แล้วก็เลือกโรงเรียนให้เหมาะกับเขาคือ ถ้าไปฝืนเขาๆก็จะยิ่งกดดันและมีความ

                            ก้าวร้าวมากขึ้น แต่เบื้องต้นต้องปรับการเลี้ยงดูลูกค่ะ ลูกเราเราไม่ควรไปผลักภาระให้คนอื่น

ครูแมว                มองดนตรีกับเด็กเล็กอย่างไร

คุณผึ้ง                คิดว่ามันมีแต่ข้อดีค่ะ คือเรียนดนตรีมันมีได้กับได้ เก่งไม่เก่งมันอีกเรื่องหนึ่ง ได้เรื่องอารมณ์ ได้เรื่องความรับผิดชอบ พอเด็กเล่นดนตรีเป็นเขาก็มีความภูมิใจว่าเป็นความสามารถ

                            พิเศษ ยิ่งเด็กเล็กได้เปรียบกว่าเด็กโต ได้เรื่องของการฟังเพราะจะได้เรื่องของการซึมซับไปที่ละนิด

ครูแมว ให้ลูกทำกิจกรรมมากน้อยแค่ไหน

คุณผึ้ง     เยอะมากค่ะ ต้นกล้าเป็นเด็กที่ทำกิจกรรมเยอะมาก ด้วยความที่บอกคือถ้าให้เขาอยู่เฉยๆเขาจะมีพลังงานเยอะ แล้วเขาจะซนในที่ที่ไม่ควรซน เราก็เลยรู้สึกว่าเราต้องหากิจกรรม

                            ให้เขาทำเพื่อที่จะให้เขาได้อยู่ในที่ของเขา ให้เขามีความสุข ไม่มีใครมานั่งบ่นนั่งว่า เช่นในที่ที่จะต้องใช้พลังงานที่ไม่ใช่เดินห้าง เดี๋ยวนี้มันมีที่เที่ยวที่เล่นที่เหมาะสำหรับเด็ก

                             เยอะมากค่ะ ผู้ปกครองสมัยนี้โชคดีนะคะที่มีสถานที่แบบนี้หลายแห่งค่ะ

ครูแมว                 สุดท้ายอยากจะบอกอะไรกับผู้อ่านที่มีลูกที่ต้องเลี้ยงดูในยุคที่โลกเปลี่ยนไปตามกระแสเทคโนโลยี

คุณผึ้ง                  ที่สำคัญคือต้องให้เวลากับเขาเยอะๆ ยิ่งวัยเด็ก สำคัญมาก ให้เขาได้ซึมซับกันไป เราเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเขาแล้วเขาก็เป็นส่วนหนึ่งในชีวิตเรา อาจจะมีการบอกรักหรือกอด

                             เขา แต่ที่สำคัญคือการกระทำ เด็กจะสัมผัสได้เลยว่าเรารักเขา ห่วงใยเขา ไม่มีอะไรในโลกสำคัญกว่าเขา ไม่ว่าโลกจะเปลี่ยนอย่างไรเขาก็จะรู้สึกว่ายังมีครอบครัวอยู่

ครูแมว                 ขอบคุณมากครับ

คุณผึ้ง                  ยินดีเป็นอย่างยิ่งค่ะ 

                            เป็นยังไงบ้างครับ ข้อคิดและประสบการณ์ดีๆกับคุณแม่ยุคใหม่ จะเป็นแบบทางเลือกไหนก็แล้วแต่ ล้วนขึ้นอยู่กับสติที่เราจะดูแลบุตรหลานของเราให้เติบโตได้อย่างมั่นใจและ

                             เป็นคนดีของสังคม ยังไงก็ขอฝากคำถามและคำตอบเหล่านี้กลับไปยังเหล่ามนุษย์ผู้ประเสริฐทั้งหลายด้วยครับ สวัสดี